آتشگاه اصفهان؛ جاذبه‌ای تاریخی و طبیعی

گردشگری
آتشگاه اصفهان؛ جاذبه‌ای تاریخی و طبیعی

آتشگاه اصفهان؛ جاذبه‌ای تاریخی و طبیعی


اصفهان از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری است. بناهای تاریخی متعدد در کنار جذابیت‌های طبیعی، اصفهان را برای هر گردشگری دوست‌داشتنی می‌کند. به گزارش خبرگزاری ایتونا، آتشگاه اصفهان یکی از این جاذبه‌ها است که به عنوان یک مقصد جالب، دارای ارزش تاریخی و چشم‌انداز طبیعی است. این مکان کهن‌ترین یادگار تاریخی دوره ساسانی محسوب می‌شود.
 

معرفی آتشگاه اصفهان

آتشگاه اصفهان، که با نام آتشکده اصفهان نیز شناخته می‌شود، از کهن‌ترین یادگارهای تاریخی دوره ساسانی و جاهای دیدنی اصفهان است. نام اصلی این آتشکده دژ مهربین بوده است و حال مردم به آن قلعه ماربین نیز می‌گویند. این آتشکده یکی از هفت آتشکده بزرگ و مهم دوران ساسانیان محسوب می‌شد. این بنای باستانی از جذابیت‌های منحصر به فردی برخوردار است که هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند.

آتشگاه اصفهان بر بلندای ۱۰۰ متری کوه آتشگاه، در بخش ماربین و هشت کیلومتری غرب اصفهان قرار دارد. این مکان در قسمت جنوبی خمینی‌شهر و در نزدیکی بزرگراه اصفهان-نجف آباد واقع شده است. از بالای این کوه، چشم‌اندازی زیبا از چهارسوی شهر، باغ‌ها و کشتزارهای اطراف دیده می‌شود.
 

تاریخچه آتشگاه اصفهان

بررسی‌ها نشان می‌دهند قدمت این بنا به قرن ششم پیش از میلاد بازمی‌گردد و در قرن سوم میلادی به محلی برای برپایی آتش جاودان تبدیل شده است. در متون کهن از آن با نام دژ مهرین یاد کرده‌اند و اشارات بسیار به فرهنگ و تمدن دیرینه شهرک باستانی مهرین و ماربین، نشانگر قدمت و اصالت این بنا است. بررسی این بنا از سال ۱۹۳۸ میلادی توسط آندره گدار آغاز شد و نخستین نقشه معماری دقیق آن در سال ۱۹۶۰ میلادی توسط ماکسیم سیرو تهیه شد.

از ایرانیان، نخستین بار موبدی زرتشتی به نام رشید شهمردان و سپس دکتر علیرضا جعفری‌زند و میترا آزاد به بررسی این بنا پرداختند. این باستان‌شناسان ایرانی نتایج تحقیقات خود را در کتاب‌هایی با همین عنوان ارائه داده‌اند. امروزه در بافت بنا شاهد سوراخ‌های بسیاری خواهید بود که توسط غارتگران به امید یافتن گنج کنده شده‌اند. همچنین عدد ۱۳۵۳ حک شده روی برخی از خشت‌های قسمت شمالی سازه، نشان می‌دهد که بنای آتشکده در دوران پهلوی مرمت شده است.
 

معماری آتشگاه اصفهان

معماری باستانی بنای آتشکده، به‌خوبی نمایانگر دیرینه تاریخی آن است. این سازه عظیم هر گوشه‌اش ۱۰۷ متر طول دارد و مانند دژی نفوذناپذیر است. آثار باقی‌مانده از بنا نشان می‌دهد این سازه دارای پنج طبقه بوده است که اکنون فقط دو طبقه از آن دیده می‌شود. آثاری از ستون‌های بلند و محکم از میان کوه تا اتاقک بالای کوه و اتاق‌های متعدد دیگر نیز قابل مشاهده است.

بافت این بنا از جنس خشت خامی است که از ملات خاک رس، آهک و ساقه‌های نی ساخته شده است. از شاخه‌های نی خشک در بین خشت‌ها، برای استحکام بیشتر استفاده می‌شد. بر فراز بنا در بلندترین نقطه کوه، اتاقکی گرد و دارای هشت گوشه، از جنس خشت دیده می‌شود که دور تا دورش را پنجره‌هایی هشت‌گانه پوشانده‌اند و دارای نیم‌متر قطر است.
 

بهترین زمان بازدید از آتشگاه اصفهان

آتشگاه در محیطی باز و روی کوه واقع شده است و برای دسترسی به آن نیازمند صعود از کوه هستید. بهترین زمان برای بازدید از آن فصل بهار است؛ چرا که گرمای تابستان یا سرمای پاییز و زمستان می‌توانند آزاردهنده باشند. به‌خصوص ماه‌های اردیبهشت و خرداد به‌دلیل وجود هوای معتدل و مطبوع و محیط کم‌وبیش خلوت‌تر نسبت به عید، بهترین زمان بازدید از آتشگاه اصفهان است.

به دلیل موقعیت قرارگیری، توصیه می‌شود بازدید در ساعات روشنایی روز انجام شود. اینگونه می‌توانید از زیبایی‌های طبیعی و تاریخی این مکان به بهترین نحو بهره‌مند شوید.

 

 



نظرات کاربران

ارسال نظرات