بهار در دل زمستان: روستای دیل
تجربه بهار در دل زمستان
به گزارش پایگاه خبری ایتونا، نخستین روزهای زمستان در حال سپری شدن است و اینجا در روستای باستانی دیل از توابع بخش مرکزی شهرستان گچساران گردشگران لذت طبیعت بهاری را تجربه می‌کنند. این روستا که در ارتفاع ۸۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد، در فصل زمستانی با هوایی کاملاً بهاری و طبیعتی زیبا گردشگران را به سوی خود فرا می‌خواند. واقع شدن در منطقه‌ای با چنین ویژگی‌های اقلیمی، دیل را به مقصدی منحصر به فرد برای علاقه‌مندان به طبیعت تبدیل کرده است.
جاذبه‌های طبیعی و ماجراجویی
روستای دیل که در ۲۷ کیلومتری شمال غربی شهر دوگنبدان و ۱۸۴ کیلومتری یاسوج قرار دارد، از جنوب به کوه کاردی و از شمال شرقی به کوه ولی‌گنج محدود می‌شود. بنابراین گردشگران می‌توانند علاوه بر طبیعت گردی، یک کوه‌پیمایی بهاری را نیز تجربه کنند. این روز‌ها همزمان با برداشت میوه‌هایی چون پرتقال، نارنگی و لیموشیرین، دیل بهشتی دلنشین برای پذیرش گردشگران است. عصرگاهان، کوچه‌باغ‌های تماشایی این سرزمین زیبا با هیاهوی دختران و پسران نوجوانی که سرگرم بازی‌های محلی هستند، یادآور زندگی نوستالژی سنتی دهه‌های پنجاه و شصت است.
زندگی و فرهنگ بومی
تماشای رقص برگ‌ها و نوای دلنشین کبک‌ها در آینه آب‌های روان منطقه چرزو، گردشگران را مدهوش زیبایی طبیعت دیل می‌کند. هرچند باغ‌های میوه در دل روستای دیل خودنمایی می‌کنند، اما بسیاری از گردشگران ترجیح می‌دهند پس از گذر از روستا و دو کیلومتر پیاده‌روی، میوه‌های مرغوب را از باغ‌های منطقه چرزو خودشان بچینند. همچنین، تماشای بانوانی که با لباس‌های رنگارنگ محلی در جنگل‌های نزدیک روستا مشغول جمع‌آوری میوه‌های بلوط هستند، جلوه‌ای دیگر از جاذبه‌های دیل است. این زنان و دختران جوان میوه‌های بلوط را جمع‌آوری کرده و به صورت کباب‌شده، نان کلگی یا برای دارو استفاده می‌کنند.
تاریخ و تمدن کهن
افزون بر طبیعت دلنشین، سازه‌های تاریخی و بافت قدیمی روستای دیل سفر گردشگران را به تمدن ایران کهن می‌برد. گنبدان گبر در چرزو، تنگ آسیاب تکیه، قلعه برج ده بزرگ و قلعه شاه بهمن از مهم‌ترین آثار تاریخی روستای دیل هستند. باستان‌شناسان اعتقاد دارند که قلعه بهمن و گنبدان گبر متعلق به دوره ساسانیان، قدیمی‌ترین آثار تاریخی این منطقه هستند. این سازه‌ها با تاریخچه غنی خود، به جذابیت‌های گردشگری دیل افزوده‌اند.
نیاز به توسعه زیرساخت‌های گردشگری
حاتم حقگو، دهیار روستای دیل، عنوان کرد که این روستا از دو بافت قدیمی و جدید تشکیل شده است. بافت قدیمی شامل ۴۰ خانه قدیمی ساخته شده از سنگ و گل است که بیشتر یک طبقه و دارای سقف‌های کوتاه هستند. این خانه‌های قدیمی یادگاری از دوره ساسانیان هستند و همواره با استقبال گردشگران مواجه می‌شوند. وی افزود که روستای دیل ۷۰۰ هکتار باغ مرکبات در دل روستا و منطقه چرزو دارد که شامل درختانی از نوع پرتقال، نارنگی، انار، لیموترش، لیموشیرین و خرمالو هستند.
چالش‌های اقامتی و پیشنهادات توسعه
حقگو تصریح کرد که روستای دیل اقامتگاهی برای پذیرش گردشگران ندارد و مسافران پس از یک روز طبیعت‌گردی می‌توانند از زیرساخت‌های اقامتی مارین در نزدیکی این منطقه استفاده کنند. جمعیت ثابت روستای دیل کمتر از دوهزار نفر است، اما در روزهای پنجشنبه و جمعه با حضور گردشگران این تعداد به سه هزار نفر نیز می‌رسد. وی تاکید کرد که زیرساخت‌هایی مانند اینترنت، آب، برق، گاز و امکاناتی مانند جاده سلامت در روستای دیل وجود دارد.
تحلیل سازنده و انتقادی: روستای دیل با طبیعت بکر و جاذبه‌های تاریخی خود می‌تواند به یک مقصد گردشگری محبوب تبدیل شود. اما نبود اقامتگاه مناسب و زیرساخت‌های کافی از چالش‌های عمده این روستا به شمار می‌رود. با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و توسعه امکانات گردشگری، می‌توان به جذب بیشتر گردشگران و ارتقاء وضعیت اقتصادی روستا کمک کرد. همکاری نهادهای دولتی و بخش خصوصی، نظارت دقیق و برنامه‌ریزی‌های منسجم می‌تواند به بهبود وضعیت این روستا و افزایش درآمدهای حاصل از گردشگری کمک کند.
راهکارها:
-
توسعه زیرساخت‌های اقامتی: ایجاد اقامتگاه‌های مناسب و افزایش امکانات رفاهی در روستا.
-
تبلیغات و معرفی جاذبه‌ها: استفاده از روش‌های نوین تبلیغاتی برای معرفی جاذبه‌های دیل.
-
آموزش نیروی انسانی محلی: آموزش مردم بومی برای ارائه خدمات بهتر به گردشگران.
-
جذب سرمایه‌گذاران: جلب همکاری و حمایت نهادهای دولتی و بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در توسعه گردشگری دیل.
-
افزایش رویدادهای فرهنگی: برگزاری رویدادها و جشنواره‌های محلی برای جذب گردشگران.
-
مرمت آثار تاریخی: مرمت و حفاظت از آثار تاریخی روستا برای جذب علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ.
-
استفاده از فناوری‌های نوین: بهره‌گیری از فناوری‌های جدید در مدیریت و توسعه گردشگری روستا.